Postać mędrca pojawia się już w innej scenerii. Zmienia się kolorystyka na bardziej kontrastową. Cały cykl nosi nazwę „Rozmowy z psem”. Prace z tego okresu wyróżniają się dynamiczną, jednym ruchem pędzla malowaną postacią skontrastowaną z bielami i szarościami tła. Często są to dyptyki gdzie jeden obraz stanowi dopełnienie drugiego. Taka forma komponowania dwóch płócien była i jest częstym zabiegiem formalnym w twórczości Roberta Żbikowskiego, odnoszącym się do wzajemnych relacji obiektów i tworzenia nowych znaczeń. Dyptyki zapoczątkowały nową serię obrazów inspirowanych złotym podziałem i kolejne prace są już podporządkowane wizualnemu językowi stworzonemu przez artystę. Język ten wyznacza zarówno kompozycje prac, jak też ich wielkość oraz rozmieszczenie w sali galerii. Ten trend utrzymuje się w sztuce Żbika i jest rozwijany w ramach studiów doktoranckich w Instytucie Sztuk Pięknych w Kielcach.
Ważne stało się dla artysty przejście od inspiracji podpatrzonych w naturze do abstrakcyjnych obrazów-obiektów operujących często geometrycznymi formami. Jedną z jego ważniejszych wystaw w 2015 roku była prezentacja prac w galerii „Trakt” w Sochaczewie. To właśnie tam powstał główny trzon-kręgosłup filozofii Żbika opartej na pitagorejskim poczuciu harmonii. Tam też narodził się szkic planowanych w przyszłości wystaw usystematyzowanych regułą złotego podziału. Od roku 2017 pojawiają się na obrazach znaki, autorski alfabet malowany naturalnymi pigmentami. Technika ta daje autorowi nowe rozwiązania oglądania obrazu przez widza i w przedziale czasu zapamiętywania form i kolorów. Nowa technika malarska pozwala na stopniowe zanikanie niektórych warstw obrazu z jednoczesnym podkreślaniem innych ważnych partii.
