Malarstwo Roberta Żbikowskiego
Przestrzeń i ten głęboki błękit. Można tu zapowietrzyć się od ilości kolorów i zapachów. Szwecja o tej porze roku ma swój niepowtarzalny charakter. Ugościł nas Domek Nissebo, a smaku dodały świeże przyprawy z domowego ogródka. Jak to mówi moja córka było tu wszystko, czyli ryby, grzyby i bawole 🙂
„Wszystko ma słony smak” Miasta portowe mają w sobie dużo kolorytu. Marynarze opowiadający historie niesamowite i rozbudzające wyobraźnie o wyprawach morskich. Egzotycznie wyglądające statki, rampy przeładunkowe i kierowcy tirów w laczkach 🙂
Ach co za ulga. Po 700 km wjeżdżamy do Jastrzębia Zdrój i miasteczko wita nas przytulnym hotelem Dąbrówka oferując studio, dwie obszerne sypialnie ze śniadaniem w cenie o połowę mniejszą jak hotelik przy trasie w Czechach. Spacerujemy po parku i znajdujemy unikatowy miłorząb dwudzielny. Pięknie jest pięknie 🙂
Mam sentyment do miejsc w których byłem i wizyta w Brnie miała tylko wzmocnić moje doznania. Jednak większości miejsc nie rozpoznawałem, a w samym centrum długo poszukiwałem smażonego sera i frytek. Niestety zakończyło się na fast foodzie ;(
W Salzburgu po raz pierwszy widzimy bloki i osiedla podobne do naszych. Jest też starówka pełna sklepików, turystów i zakochanych par po 50-tce oraz grajków, żebraków i korków wiecznie remontowanych miast. Jest też budka Holendrów, gdzie śledź smakuje jak zwykle wyśmienicie 🙂 Zaraz obok wybór kiełbasek. Prawdziwe miasto z ofertą dla każdego.
Typowe uzdrowisko z ciepłymi wodami. Ma swój charakter i taką tajemniczą nutkę lat 20. Położone jest w dolinie i otoczone zaśnieżonymi szczytami.
Coraz trudniej zjeść coś lokalnego dlatego dobrze jest odejść troszkę od polecanych szlaków i zabłądzić. Tak też i się stało. Przypadkiem wjechaliśmy na podwórko i Pani właścicielka wyszła z domu i zaproponowała nam zwiedzenie muzeum drewna 🙂 Zjedliśmy u niej kanapkę z bekonem i wypiliśmy sznapsa 🙂
Gdyby był śnieg i gdybyśmy mieli deski i itd. No ale nie mieliśmy desek i spacerowaliśmy po sennej narciarskiej miejscowości w której jedyną ale ciekawą atrakcją był otwarty w czasie sjesty sklep spożywczy z serami i winem 🙂
Trzeba zawsze rozmawiać z ludźmi bo nawet najlepszy przewodnik nie jest wstanie wskazać ciekawostek lokalnych. Tym razem poszukiwaliśmy lodowych jaskiń i dowiedzieliśmy się, że większą atrakcją jest pokaz na zamku sokołów, który odbędzie się za godzinę. Hmm , poszliśmy do zamkowej restauracji w poszukiwaniu ciekawostek kulinarnych. Dostaliśmy rozmrażane nugetsy z frytkami, no cóż. Czekać jednak było warto. Show z ptakami był niesamowity. Bardzo bardzo polecamy, niesamowite zdolności ptaków i treserów.
Jejciu jak ja cieszę się, że nie muszę jeździć na desce z większych górek. Wjazd na 3 tys. metrów to był istny koszmar. Nie wiem co może być w tym fajnego jeżdżenie trzema kolejkami na szczyt. Całe szczęście, że szybko zjechaliśmy 🙂
